Oracións literarias

Autor: Laura McKinney
Data Da Creación: 2 Abril 2021
Data De Actualización: 1 Xullo 2024
Anonim
Gramática 31 - Análisis Sintáctico Oración Simple (Ejercitación)
Video: Gramática 31 - Análisis Sintáctico Oración Simple (Ejercitación)

Contido

O frases literarias Son as que empregamos cando queremos darlle ao que se expresa un valor estético superior. Por exemplo: A cidade sorriu a sabendas.

As frases literarias afástanse da comunicación cotiá, que está orientada en gran parte a cuestións prácticas e, polo tanto, dá maior peso á función referencial de linguaxe.

  • Pode axudarche: Xéneros literarios

Como se constrúe unha frase literaria?

O función poética A lingua é a que domina nas frases literarias, que case sempre inclúen unha ou máis figuras literarias, é dicir, recursos lingüísticos para dar máis beleza ou máis sentimento á hora de expresar unha idea.

Por suposto, non é doado construír unha frase literaria, xa que require un bo dominio do idioma, especialmente un gran dominio do vocabulario culto e unha boa sensibilidade artística. Poetas como Federico García Lorca ou Gustavo Adolfo Bécquer deixaron marabillosas oracións literarias pola humanidade.


As frases literarias aparecen tanto en prosa como en verso; a poesía é sen dúbida o xénero no que as frases literarias atopan o seu campo máis fértil. A retórica ou "a arte do bo dicir" é a disciplina que investiga todas estas cuestións.

Recursos literarios

AlusiónEsaxeraciónOximorón
AnaloxíasGradaciónPalabras crecentes
AntíteseHiperboleParalelismo
AntonomasiaImaxe sensorialPersonificación
ComparaciónMetaforasPolisíndeto
ElipseMetonimiaSinestesia

Exemplos de frases literarias

  1. Loitou coma un león contra a súa enfermidade.
  2. O seu corazón converteuse nunha rocha a partir dese día.
  3. Sempre está nas nubes, pensando no seu propio negocio.
  4. Non é posible furar a cuncha da súa alma ferida.
  5. A vida deulles eses dous botóns cando o outono estaba case enriba.
  6. As neves do tempo pratearon o seu templo.
  7. Desde o salón do recuncho escuro // do seu dono quizais esquecido // silencioso e cuberto de po // víase a arpa.
  8. As estrelas míranos, a cidade sorríenos cómplice.
  9. Cada neno vén cun pan debaixo do brazo.
  10. As perlas da túa boca murmúranme ao oído.
  11. Aquela viaxe acendeu a chama que parecía apagada.
  12. A pluma de Cervantes aínda non foi superada.
  13. Non puiden sacarlle nin unha palabra.
  14. O xeo da súa mirada devastoume.
  15. A vontade pode mover montañas.
  16. Como o fénix, esa agrupación levantouse das súas cinzas.
  17. Ese rapaz é un bulldozer: por onde pasa nada queda en pé.
  18. Están tendo un romance vaporoso.
  19. Ese rapaz despegou coma un foguete.
  20. Verde quérote verde. Vento verde. Ramas verdes.
  • Véxase tamén: Textos literarios



Publicacións Fascinantes

Metaforas puras
Aplicacións de cobre