Contido
- Formulario de escritura (!)
- Para que serven?
- Oracións exclamativas completas e parciais
- Uso de signos de exclamación
O signos de exclamación son signos ortográficos que se usan por escrito para informar ao lector sobre un tipo de entoación que o escritor quere indicar.
Na linguaxe oral transmítense dous tipos de información: información literal ou verbal e o información non verbal. Esta última transmítese en todos os xestos e entoacións e proporciona información sobre o estado de ánimo (enfadado, feliz, feliz, etc.), o ton de voz (canso, lento, eufórico) e a intención (ordenar, informar, reflexionar, preguntar) do emisor .
Cando lemos un texto, non accedemos á linguaxe non verbal e, polo tanto, non temos coñecemento do escritor, nin do seu estado de ánimo ou intención en relación co texto. Para coñecer a entoación que o escritor quere dar ao texto utilízanse os signos de exclamación.
Na lingua española, estes signos colócanse ao comezo e ao final da frase.
Por exemplo:Cantas améndoas mercaches!
Na lingua inglesa, só se usan os signos (signos de interrogación e signos de exclamación) ao final da frase.
Por exemplo:¡Oh!Que tes?
Pode servirche:
- Uso do punto
- Uso de puntos suspensivos
Formulario de escritura (!)
Ao principio, o signo de exclamación colócase co punto cara arriba, mentres que ao final da frase colócase co punto apuntando cara abaixo. O primeiro chámase signo supraescrito (¡) E o segundo subscrito (¡).
Para que serven?
Estes signos poden manifestarse:
- Sorpresa:¡Oh! Es moi listo!
- Alegría:Chegamos á casa de Paula!
- Admiración:Pero que fermosa paisaxe!
- Recurso:Perdón!
- Desexo:Espero que sexa pronto.
- Mandato ou orde:Pare o que está facendo agora mesmo.
Oracións exclamativas completas e parciais
- Parcial. Os signos de exclamación poden ser incluído nunha oración. Son exclamacións parciais porque o signo de exclamación está dentro da oración. Porque vai seguido dunha coma, a primeira palabra da exclamación escríbese en minúscula.
Por exemplo:
Temos pouco tempo, collemos o ritmo!
Se realmente me queres, terás que demostralo.
- Totais. Os signos de admiración poden iniciar e pechar unha oración exclamativa completa. Nestes casos, a exclamación comeza con maiúscula e pode ter outra exclamación despois dela (exclamacións consecutivas).
Por exemplo:
Que ledicia verte de novo!
É marabilloso que puideses vir!
Uso de signos de exclamación
Existen diferentes usos específicos para os signos de exclamación:
En expresións:
- ¡Oh!
- Vaia!
- ¡Ah!
- ¡Oh!
Sobre os recursos:
- Ei!
- Ei señor!
- Ei, señorita!
- Ei vostede!
En invocacións:
- Pero por Deus!
- ¡Oxalá sexa certo!
- Así será!
- Deus me libre!
Nas representacións:
- Paff!
- Estrondo!
- Ai!
Nas onomatopeias:
- Vaia!
- Miau!
- Quiqui-riquí!
En frases con negación:
- Non o podo crer!
- ¡De ningún xeito o permitirei!
- Non estarei no momento en que me preguntes. Chegarei antes
- Nin branco nin negro! ¡Gris!
En frases con puntos suspensivos:
- Dareiche un ...!
- Todo o día…!
Nos interrogatorios:
- Como pode ser certo?
- Escoitaches ese ruído?
Triples signos de exclamación
- Déronme a posición !!!
- Parabéns !!!
- Camila xa tivo o seu fillo e foi un rapaz !!!
Siga con:
Asterisco | Punto | Signo de exclamación |
Coma | Novo parágrafo | Signos maiores e menores |
Comiñas | Punto e coma | Paréntesis |
Guión | Elipsis |